powinność I
obowiązek wynikający z nakazu moralnego
Nowa by się w powieści zrobiła zawiłość: Tu serce, tam powinność! tu zemsta, tam miłość! (I) Sędzia, choć utrudzony, chociaż w gronie gości, Nie uchybił gospodarskiej, ważnej powinności (I) Więc pan Sędzia, powinność znając gospodarza, Stał w progu witać gościa (IX). Są powinności nawet bez zobowiązania (XII)
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Moralność ↔ Dług